سینا حسینی/

عملکرد برخی مجریان تلویزیونی در برهه کنونی نشان دهنده این واقعیت تلخ است که آن‌ها برای پیمودن راه طولانی برای کسب شهرت به سراغ سخیف‌ترین شیوه‌ها می‌روند و با نگاهی تمسخرآمیز به افراد سرشناس جامعه متلک و کنایه می‌گویند تا با این روش نام آن‌ها به عنوان یک چهره جنجالی در فضای مجازی همه گیر شود. برای این طیف مهم نیست که شکل واکنش‌های مخاطبان به چه ترتیبی باشد بلکه هدف اصلی مطرح شدن به شکل کلی است از این رو می‌بینیم یک روز در رسانه ملی مجری تازه وارد لوگوی باشگاه استقلال را هدف تمسخر قرار می‌دهد و روز دیگر کارنامه گلزنی علی دایی را!

نمونه بارز این اتفاق را می‌توان در کارنامه فردی چون علیرضا علیفر، علی ضیا و حامد طالبی مشاهده کرد که با گاف‌های عجیب و غریب توانستند در شبکه‌های اجتماعی به عنوان مجریان خبرساز لقب گیرند!

اما عملکرد مجری تازه واردی چون کلهر در برنامه صبحگاهی شبکه سوم سیما فراتر از حد انتظار است. نخستین بار که وی با لحنی تمسخرآمیز درباره باشگاه استقلال صحبت کرد، مدیران باشگاه استقلال و هواداران این تیم واکنش تندی نشان دادند تا او از رفتار خود اظهار ندامت و پشیمانی کند.

پس از این ماجرا تصور می‌رفت پرونده شوخی‌های تحقیرآمیز مجریان تلویزیونی پایان یابد اما تکرار این رفتار از سوی مجری جنجالی و شوخی با بازیکن افسانه‌ای فوتبال ایران این واقعیت را نشان داد این رفتار پایان‌ناپذیر است. همان طور که انتظار می‌رفت علی دایی به این اتفاق واکنش نشان داد و خواستار برخورد با این رفتارها از سوی مسئولان نظارتی شد. البته مجری مذکور دوباره پروژه عذرخواهی روی آنتن رسانه ملی را کلید زد و از علی دایی دلجویی کرد اما در این بین کنایه او به منتقدان این رفتار جالب توجه بود به شکلی که وی منتقدانش را محکوم به جریان سازی کرد!

بدون تردید اگر نظارت کافی بر عملکرد مجریان تلویزیونی وجود داشت هرگز چنین رفتارهایی از سوی مجریان بی‌تجربه رسانه ملی رخ نمی‌داد. شاید در نگاه نخست شوخی با کارکترهای مشهور و چهره‌های شناخته شده در رسانه در تمام دنیا امری عادی و مرسوم باشد اما رعایت مرزهای ادب نقش تعیین کننده ای در این رخداد اجتماعی ایفا می‌کند.

برخوردهای سلیقه‌ای مجریان و درآمیخته شدن علایق رنگی آن‌ها در نوع بیان سرآغاز بروز این مشکلات است! مجری تازه وارد هیچ یک از دوره‌های تخصصی اجرا در رسانه ملی را پشت سر نگذاشتند و بعضاً به واسطه سابقه مطبوعاتی که در کارنامه دارند مجوز حضور در برنامه‌های تلویزیونی را پیدا کردند از این رو همچنان تصور می‌کنند در فضای رسانه مکتوب فعالیت می‌کنند، در حالی که فضای فعالیت در رسانه دیدار و شنیداری با رسانه‌های مکتوب و نوشتاری کاملاً متفاوت است.

اگر درک و شناخت کافی مجریان از جایگاه رسانه ملی اصولی و دقیق بود آن‌ها هرگز واژه‌هایی از این قبیل را در ادبیات گفتاری خود به کار نمی بردند اما متأسفانه نبود نظارت کافی سبب شده هر روز هجمه به رسانه ملی به واسطه رفتارهای آمارتور مجریان شکل بگیرد تا تلویزیون آماج حملات تند و تیز قرار گیرد.